Bölgecilik, kişisel sürtüşmeler, hızlı kulisler, dar ahbaplık çıkarları sınıf ve kitle sendikacılığı ilkelerinin önüne rahatlıkla geçebiliyor.
Cam iş kolu büyük mücadeleye ve aynı zamanda da büyük sendikacı oyunlarına sahne olmuş bir işkoludur. 1980 yılında DİSK’e bağlı Hür Cam-İş Sendika’sı ile Türk-İş’e bağlı Kristal İş Sendika’sı, başarılı bir eylem birliği güderek etkili bir grev yaptılar. Bu cam işçilerinin sendikal birliğine sınıf güçlerini birleştirmelerine uzanan bir adımdı. 1979’da ilerici ve sosyalistlerce de desteklenen ve özellikle Paşabahçe Şişe ve Cam’da ilk kez gerici/uzlaşmacı sendikacılığına karşı, sınıf ve kitle sendikacılığı doğrultusunda adım atıldı. Şube ve Genel Merkez yönetiminden gerici sendika yöneticileri temizlendi.
12 Eylül ile birlikte Hür Cam-İş Sendika’sı kapatıldı. Bir anlamda Kristal-İş’in omuzlarına daha fazla yük bindi. Kristal-İş, 1966 Paşabahçe grevinden beri arada bir sol gösterip sağ vuran, yöneticilere, şube yöneticilerine sahip oldu. Özellikle SHP kuyrukçuları ile siyasi mücadeleyi başka bir yerlere havale ederek “ilerleyen” sendikacıların ittifakı ortaya iyi pazarlık eden fakat sendikalizmin sınırlarını aşamamış bir işçi kitlesinin çıkmasına bir ölçüde katkıda bulundu.
En son olarak sendika merkezi Paşabahçe Şube Kongresi’nin toplu sözleşme sürecinden öne alınmasına yönelik bir kararı da çıkarmayı başardı. Nedense, merkez, Şubeyi istemiyordu. Paşabahçe’de ise, Şube yönetimine muhalif kimi insanların bir kısmı da içinde de düpedüz gerici unsurların yer aldığı bir başka muhalif kesim ile birleşerek, kişisel görüşmeler, hızlı kulisler, dar ahbaplık çıkarları sınıf ve kitle sendikacılığı ilkelerinin önüne rahatlıkla geçebiliyor. Bir işçi şöyle diyordu: “ şube yönetiminin eksikliklerini biliyoruz, bu eksiklikleri gidermek ve aksamaları değiştirmek hedefi ile ilerici ve sosyalistlerin ortak çalışması ile yapının içinden yeni yönetim kadrosu oluşturulmalıdır.”
Şimdi cam işçileri, şube kongresinde ve sonrasında geçmişte yaşadıkları olumsuzlukların, bu kez başka şube yöneticileri tarafından da üretilebileceğini göreceklerdir. Bundan sonra görev toplu sözleşmelerden yeni kazanımlarla çıkmak, cam işçilerinin bir sonraki dönemde temsilciliklere, yönetime sınıf çıkarlarının bilincinde olan daha fazla sayıda arkadaşlarının seçilmesini sağlamaktır.
Siyaset Gazetesi
İSMAİL ÖZKAN
